Piękno

Przedwieczorne słońce

Dźwięki skrzypcowej sonaty

Starego mistrza

unoszą się w powietrzu

Kroki miarowe słychać

Chrobot żwiru pod obcasem

 Wróble świergocą

Słońce!
a obok obłok różowy 
sunie po zachodzie nieba

…

Uderzenie pierwsze nie boli

 Pręga na twarzy czerwienieje

 Pięści dalej na oślep

Biją, obcas twardy kopie

Ciało zwija się na chodniku

Kobieta biegnie obok

Chwyta dźwięki muzyki

Mężczyźni przechodzą dalej

Otrzepują ręce

Słońce wciąż piękne

 Obłok różowszy

Wróble wciąż ćwierkają

 I  muzyka dźwięczy 

https://www.youtube.com/watch?v=0ThKMqySPvg