Współbrzmienie

Wiersz i fotografia ze strony Kultura i obyczaje w XIX w.

"Był taki sen,

zwyczajny sen

o życiu

płynęły łzy,

młodości łzy

w ukryciu

Był taki dzień

bliski był sen

i dal

był taki czas

odpłynął, zgasł

– a żal."

Idą święta

Idą  święta

Idą święta,  a ja mam wyblakłe ozdoby
Gwiazdy, bombki, zerwane łańcuchy
Choinka jakaś krzywa, brak jej  otuchy
I prezenty nie budzą juz entuzjazmu

W kuchni jakoś nie nęci  zapach potraw
Oplatki czekają do przełamania jak  bariery
Gdzie urok świąt,  bo nie do pary
narodziny Boga i codzienne swary

Idą Święta. ..Zaczaruje nas osiolek,
pasterze i Maleńkiego żłobek?

zdjęcie z internetu

"Ofiara Paryża"

Przedwieczorne słońce
Paris, Paris

Dźwięki skrzypcowej sonaty
Starego mistrza
unoszą się w powietrzu
Grajek umila czas

Gwar, muzyka brzmi

Ludzie radośni
w lampce wina topią
ciężary dni
W tle Katedra i Tour Eiffel

Gwar, muzyka brzmi

Paris, Paris. ..

Niebo ciemniejsze
Błyski fleszy, coś się dzieje....

Kroki miarowe słychać
Chrobot żwiru pod obcasem.
Spacer w aleje

A obłok, obłok ciemny
sunie po zachodzie nieba
Strzal pierwszy!
Śmiech, żartuje ktoś?
strzał drugi , pada ciało
Coś się dzieje!
Szpaler nienawiści
przerywa spokój dnia

Jeszcze ktoś chwyta
dźwięki muzyki

Mężczyźni przechodzą dalej
Maja twarze jak maski
Bez wyrazu, mroczne

Muzyka brzmi
jakby nie dowierzała
śmierci.
Paris, Paris...

zdjęcie z napulpit.pl

Poetycko, Nie żałuję. Wiersz zainsirowany utworem E.Piaff

Patrzę wstecz 

czy żałuję

Decyzji, słów-

przemyślanych

pochopnych

niemądrych

i tych , które

trzeba było podjąć?

Czy żałuję czegoś, czego

zmienić się już nie da?

Otwieram oczy

Ranek mnie budzi

Świergotem wróbli

Córka do policzka swój przytuli

Słońce maluje

pastelowe cienie na ścianie

Kawa się parzy,

wspólne śniadanie

Pies szczeka radośnie

Telefon dzwoni nieznośnie

Mówisz, że dziś masz

dużo pracy, poczekam...

Nie żałuję.

Poczekam jak zawsze

Zapomnę o codzienności

harówce, o szarości dnia

Jeszcze niejeden kuksaniec

życie nam da i trud niejeden.

Do raju daleko.

Kierunkowego

telefonu tam nie znam.

Trwajmy wiec razem tu i teraz

Cieszmy się sobą i chwile

czarujmy, by przetrwać mozoły

Chodźmy na spacer do ogrodu ,

z głową w chmurach

lecz twardo po ziemi , do przodu

-Czy żałuję? Nie, nie żałuję !