Uciekali

 

Uciekali, uciekali…

Gnał ich strach

Z dalekiej pustyni  na bagna przybieżeli

Dzieci, matki, starcy

I  przerzucani  jak zwierzyna

Jak towar z jednej strony na drugą

Siedzą może gdzieś w zimnym lesie

Śnieg prószy,  czasem ktoś serce okaże

Inny głosi, by sobie poszli, skąd przyszli

I wędrowcy idą…Lub giną!

A u nas na stole puste talerze dla zbłąkanych

Puste talerze? Chyba puste serca

 Wyprane z uczuć …

Uciekali , uciekali  Jezus I Maryja

z Maleństwem..

Kolęda? Jak śpiewać?

Jak  głosić  radość?

Gdy masz oczami

Załzawione oczy maleństwa w lesie…

 

zdjęcie- galeria internetowa 

 

 

Już nigdy

Już nigdy nie będzie tak samo

Już Tamten czas nie powróci

Filozofowie śnią dalej

A codzienność skrzeczy

Wbija w nas igły strachu

Knebluje jak zawodowy

Bandyta wynajęty chyba

Przez samego diabła

A liczby krzyczą!

Bardziej o nasz los zatroskane

Niż my sami.

Na razie bijemy się

w swoich wojenkach

Dopóki nie dopadnie nas

Czart świszcząc oddechem

I błagać będziemy o akt łaski

O zrzucenie maski

o zwyczajne szare życie.

zdjęcie- politykazdrowotna