Na bocznicy

Może się nikt nie odzywać

Może nikt nie odwiedzać

Może unikać, olewać

Może, bo wolno mu.

Wolno…

Przykleili ci etykietę, czujesz ją niemal na czole

Bo niby łatwiej , jak posortowane.

Nazwane wedle uznania

Jesteś nagle poza układem…

Jesteś na marginesie czyjegoś życia

Nie potrzebuje cię już nikt

Nie masz nic do zaoferowania

Nie masz nic do uzgadniania

Nie masz z nikim planów

Projektów, spotkań

Coraz mniej tych z rodziną...

Znajomi on- line też w zawężonym gronie

Jesteś jak lokomotywa odstawiona na bocznicy

Mija cię szybkie pendolino, ekspres, towarowy

A ty stoisz i rdzewiejesz , zapominasz

W końcu po co te trybiki i koła…

Stoisz i czekasz, porastasz mchem

Nikt nie woła…

fot. pinterest