***

Jeszcze przymierze jesieni i lata

Ale  wkrada  się zimny powiew

By za chwilę słońce mogło olśnić

raz jeszcze i jeszcze, i jeszcze… 

Motyl zatrzepocze skrzydłami

Zaklina kolory lata

I nasturcje płomiennie czarują

Ratują , ratują, co się da.

Same siebie oszukują,

bo wypalą się niebawem 

zimnym oszronionym  świtem 

Patrzę w lustro przelotnie

Coraz bardziej blednie

Jak to niebo za oknem.

K. Woś , 2024 r. 

zdj. własne