Pomyłka naiwnej

Z moich szuflad , Pomyłka naiwnej

Pomyliłam, znów się pomyliłam

Omamić się dałam, widziałam

Piękno, dobro, szlachetność

Naiwna, naiwna ,naiwna.

Poszłam za miłym głosem

W chórze kąśliwych os

Tak słodko, czule brzmiał,

Naiwna, naiwna, naiwna!

W oszołomieniu przegapiłam

Znów  uwierzyłam, że na ziemi

Są anioły, wstąpiły tu do mnie

Naiwna, naiwna, naiwna...

Krótka chwila i wracam na dawne

Tory-czarne jest czarne, po nocy

Dzień, boli trochę , ale się goi.

Naiwna, naiwna, naiwna...byłam.

2017 r.

Zdjęcie- galeria internetowa

Arie sierpniowe

Arie sierpniowe
Sierpniowe arie  świerszczy
Naszych cykad Północy
Co  koniec lata wieszczą
Wytrwale zmysły pieszczą.

Epigoni upału i kanikuły
Z zorzą zachodów do wtóru
Ranną rosą otrzeźwione
Bo słońce juž rozleniwione.

Myszy ze ścierniska uciekły
Bociany sejm rozpoczną 
Klekotem. Odlecą daleko
Pusto się zrobi nad rzeką.

Pusto, w ogrodzie płomień
Nasturcji co się cała spala
Obłoki spływają jak fala
Na łąkę, tu świerszczy  gala.

Słuchajmy! Nie urońmy nuty !
2017 r.u
Zdjęcie- The Art of Night8

Nasycenie

Nasycam oczy błękitem

I mgłą wieczorną i switem

 Bukiety ziół i traw robię

Lata czoło ozdobię.

Krwawnik biały ocalał

Mlecz jakby się spalał

W słonecznej  zorzy

I też się biedny trwoży.

Czy dotrwa do jesieni

I trwoży  się, i mieni

Barwami żołci, miedzi

Chmury z obawą śledzi.

Spływa  miodem słońce

Do słoja, ja z lata  końcem

Upalne promienie wekuję

Zamykam je,  trochę czaruję.

2017

Odchodzi lato

Odchodzi lato, jeszcze sili się na upały
Słońce filtruje promienie, po zachodzie
Wieczór rześki, ranki rosą w chłodzie
Niebo jak spłukany jedwabny szal
Błękit potargany  wiatrem.

Ptaki milkną, szykują się do odlotu,
Nie wabią, nie budzą trelem o świcie
Gniazda puste zostawią niebawem
Wiśnia w ogrodzie zgubiła liście
Kasztan zaczyna rdzewieć  ogniście.

Jakby oznajmiał preludium jesieni
Że wszystko się kończy, wszystko się zmieni
Astry, nasturcje płoną w amoku
-Żegnajcie, żegnajcie do siego roku!
Motyl zastygł na szybie jakby nie wierzył.

Że zmierza wszystko powoli do końca
Szuka wytrwale i  chciwie słońca
-Żegnaj lato, żegnaj w rytmie koncertu
świerszcza za oknem, łopotu
Skrzydeł bocianich gotowych do lotu.

PS.
Do następnego spotkania !
Tylko nie spóźnij się, wróć bez ociągania.

Spotkanie jesieni z latem

Odchodzi lato, w progu juz jesień
Skończył  się sierpień,   niebawem wrzesień
Mgla ranna słońce otula jak pled
A ono  traci siły , już zaśnie wnet

 Pyszne w kolorze jarzębin korale
Niebo stalowe, zwiewne jak szale
Jesień wybiera   miedziane kreacje
Odeszło lato, odeszły wakacje...

Patrzę  w alejkę, rudosci  podziwiam
Słońce je złoci,  z szarugą wygrywa
Ostatnie obrazy i chwile chwytam
Czy Ci nie zimno? - tylko  zapytam
2016 r.

Dla Dorotki

Z moich szuflad. W przeddzień rocznicy :(

Dorotko, Siostro moja

Której nie pamiętam

A dobrze  znam z  opowieści

I z wyblakłego zdjęcia.

W jednym łonie matki

Byłyśmy w siebie wtulone

Jednego dnia przyszłyśmy

Na świat, płacz powitania

Radość bliskich,do pokochania

Dwie małe istoty!

Nić Twego życia była  krótka 

Przecięta nagle.Odeszłaś

Powiększyłaś grono aniołków.

Zostawiłaś mnie.

A gdybyś wydarła się śmierci

Byłyby wspólne  zabawy i uciechy  

Niepotrzebne byłyby koleżanki

Zawsze razem, solidarnie, we dwie.

..........................................................

Może teraz miałabyś inne poglądy

Może kłóciłybyśmy się, w chwilach

Trudnych wspierały, pomagały...

Jesteś gdzieś po drugiej stronie chmur?

Patrzysz z daleka ? Wspieraj mnie

Aniele mój, coś w sierpniową noc

Odszedł stąd. Daj mi  siłę i moc

By przetrwać ...i kiedyś wrócić

Do Ciebie -w niebie czy w łonie ziemi

Przytulimy się znów do siebie.

2017 r.

Zdjęcie, galeria internetowa

Memu dziecku

Dziecko moje drogie

Uciekaj stąd hen, daleko

Za siódmą górę, rzekę

Gdzie  inny świat

Niedługo dorośniesz

Poznasz jak gorzko

Smakuje tu chleb.

Uciekaj, może zdążysz

I sumienia nie obciążysz

Zawiścią, zazdrością

Pychą podszytą goryczą

Niech inni sobie krzyczą

Że kochają ojczyznę, bliźniego

Swego i Boga, ale to jakiś

Inny Bóg, posłuchaj głosu

Mego, żyj i kochaj kraj.

Ale z  daleka, uciekaj

Stąd, proszę, uciekaj...

Zatruta studnia, Jacek Malczewski

A miało być...

A miało być tak pięknie
A miało być jak w bajce
Z kulawą nogą drepczemy
Miażdżąc wzajemnie palce.

Wolność ktoś znów zawlaszczył
Siebie tylko nazywając Polakiem
Inni to motłoch, to gorszy sort
Jakiś człowieczek krzyczy- won!

Płakać nie będę, choć boli serce
Na barykadach znów stajemy
Nienawidzący, znienawidzeni
Z krzyżem i wiarą w poniewierce.
  2017, sierpień

Zdjęcie-WordPress.com