Muskane ognistym promieniem
Gałęzie drzew w parku koronkowe
Wzory chwytają i ostatnie cienie.
Atrament rozlewa się na niebie
Wiatr dmie dumny z siebie
Ciepłe, wiosenne niesie porywy
Może kres zimy, ostanie zrywy?
W parapet zastukały krople
Topnieją lodowate sople
Rankiem wróbli świergotem
Słońce zalśni miodowym złotem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz