Świt

Wyszłam przed wschodem pozdrowić drzewa
Pozdrowic kwiaty, budzące się ptaki
W dolinie mieniło się niebo w potokach
Grzebienie świerków klaniały się z daleka.

Oniemiałam, jakbym dopiero przyszła na świat
Cisza koiła swoją muzyką, zdwojona  echem
W obłokach snu.Przecieralo niebo oczy
A ja powtarzałam- świecie moj , jesteś uroczy!

Zdjęcie - Anne Brigmann

Dokąd?

W tym kraju , kraju nad Wisłą źyć mi przyszło
Jako dziecko "walczyć" o pokój  musiałam
Chodziłam na pochody majowe, machałam
Chorągiewką, bo inni machali, maszerowali.

Wracali do domu, a potem na mszy trzeciego
Maja  konstytucję po cichu fetowali
Ale chyba w tej komunie więcej się śmiali
Mieli marzenia,o wyjazdach na saksy po zielone.

Przyszla wolność upragniona, Polska wyzwolona!
Zachłysnięci pełnymi półkami ludzie jak w amoku
Biegali patrząc na feerię kolorowego plastiku
Wolne wybory, rządy i  rzędy pełnych butików.

Byli ludzie , którzy  narzekali , modlili się
Wciąż  o wolność i nadal się o coś bili...
Może niedoskonała, ale ta jedyna  nasza
Solidarność znikała, oni  ludzi wciąż tumanili.

Mijały lata, a tu  katastrofy, zmiany rządów
Czas teczek, afer, powoływania sądów
Trybunałów, opluwania w trakcie klepania
Pacierzy, Boga w zadufaniu zawłaszczanie.

Ja jestem zmęczona, ja nie wiem , gdzie żyję
Wspólnie z innymi mam wypić to piwo
Które nawarzyliśmy sobie? Nie,  ja rezygnuję
W  kraju ciemnoty, głupoty żyć nie mam ochoty.
2017
Zdjęcie- galeria internetowa

We mgle

Mgła mlecznym welonem okryła
Brzozy przy drodze- jak panny młode
Czekają na swego rycerza za brodem
Za miedzą, za polem. Drżały liście
Jak w  amoku, ozłociły uroczyście
Sypiąc swe  konfetti na powitanie.

Szron rankiem przyozdobił jeszcze
Niebawem przybędzie wybraniec
Na białym rumaku, w korowodzie
Mgieł i brzóz. Tylko jeszcze puch
Z nieba. Gala, aż świat zamarł cały.
2017 r.
Zdjęcie- galeria internetowa

Wyznanie

Więcej już nie będę przepraszać
Za to, że jestem, że żyję, że  może
Obraziłam kogoś czy mi się zdawało ?
Już mi się po prostu  odechciało
Wykonywania  na gwizdek  gestów
Pokoju, pojednania, zrozumienia
Miłości do bliźniego, a mój bliźni
Kopie leżącego, mówiąc, że kocha Boga
Nie! Nie moja to ścieżka, nie ta droga.

Słowa perliste, kwieciste jak muzyka
Łechcą anielsko, a w tle dysonans
Jakoś  inaczej  brzmi  , iście diabelsko
Ilu już zwiodła melodia ta  na manowce
Pozostanę wierna sobie i  Mistrzom-
Kariery nie zrobili, ale spoglądali w swe
Odbicie bez wyrzutów sumienia.
2017

Znalezione w szumie informacji

W poczekalni

Już nie walczę, bo walka jest zbędna

Muszę cię zaakceptować, nie polubić

Ignorować. Udawać, że  cię nie ma.

Choć jesteś wytrwale , stale od lat.

Nie podam ci ręki, muru nie wzniosę

Ty mur przenikniesz, dla ciebie

Nie ma żadnych ograniczeń

Śmieszą cię cięte riposty

Bawisz się moim kosztem

Panceum nie ma, zatem

Twoja wygrana. Mój ból.

2017

Zdjęcie- galeria internetowa

Ziarno od plew

Staram się codziennie
Oddzielać ziarno od plew
Staram się patrzeć śmiało
W przyszłość , bez obaw
Bez strachu przed władzą
Ludzi małych, którym tylko
Wydaje się , że są wielcy.

Iluzja opanowała ich umysły
Oby te chore  rojenia prysły
Jak bańka mydlana
Jak czara  próżna
Jak balon nadęty.

Niech ulecą mrzonki z wichrem
Niech ulecą w bezkres
Niech przepadną z kretesem
Niech tylko ziarno zostanie
Z którego wyrośnie dobry plon.

Zdjęcie własne