Dzień Dziadka

Sporo miejsca poświęcałam tu Babci, jednej i drugiej. Ojciec mojego taty był oschłym człowiekiem. Nie okazywał  czułości. Nie miałam z Nim zbyt bliskich relacji jak chociażby z Jego żoną, dla mnie ucieleśnieniem DOBRA, Babcią Anią. Ale pora wspomnieć Dziadka Jana, ojca mojej mamy. Na zawsze pozostanie w mojej  pamięci jako człowiek pogodny. Czasem miewał swoje humory, które też ujawniał w dość niefrasobliwy sposób. Prosty człowiek, który kochał swój sad( jakie tam były czereśnie! ) , a za młodu grał na zabawach jako skrzypek. Miał w sobie muzykę.. Lubił i później sobie podśpiewywać,  animator zabaw i wygłupów podczas rodzinnych imprez , wesel.   Nie lubił , gdy zadawano Mu nieraz jakieś niewygodne  pytania, zbywał je , nazywając głupimi. Jego ulubionym zaś  było-Powiedzcie kumo, jak mojej Kaśce na imię? :) Los go nie oszczędzał, choroba żony, potem i On wiecznie kurzący papierosy, powoli tracił zdrowie. Na wsi nazywano Go-  Filozof, bo miewał swoje zapatrywania na pewne sprawy i nie bał się ich wygłaszać. Dziadek- grajek, leżą  Jego skrzypce , bez strun...Może gdzieś tam gra...I przytupuje wesoło, wokół kwitnie sad.
2019
zdjęcie- depositphotos