Czekała pod drzwiami. Splatała i zaplatała dłonie. Słońce wpadało przez matowe szyby, na parapecie przysiadały gołębie. Okno nieco uchylone pokazywało , jak matka zajmuje się młodymi. Karmiła je , młode tuliły się. W tym uścisku było jednak coś nienaturalnego, a może naturalnego… Jedno z młodych było wypychane, gniazdo było już za ciasne. Pisklę takie nieporadne, jeszcze nie potrafiło latać. Krążył w pobliżu duży samiec. Gruchanie było wciąż natarczywe. Po chwili na parapecie na pokracznych nóżkach stało maleństwo. Czuło, że zbliża się coś przewidywalnego, dla niego tym bardziej . Samica wtuliła głowę niby licząc resztę potomstwa. Gołąbek kwilił, ale po paru minutach w oczekiwaniu na cud, spadł…Cud się nie zdarzył.
Kobieta wychyliła się przez okno, szukała z wysokiego piętra śladu pisklęcia. Majaczyła tylko mała plamka. Dzikie gołębie gruchały, latały jakby nic. Wtórowały im inne ptaki, ogarnięte wiosennym amokiem.
Kobieta zerwała się z krzesła, ujrzała męża, wyszedł z gabinetu . Trzymał w ręce jakiś plik dokumentów
- Co? Co się dzieje? Odpowiedz mi! - krzyczała za nim. Szedł nic nie mówiąc..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz