Dwa kraje

Kocham mój kraj
Ciepło przy piecu
Choinkę, kolędy,
Podawanie ręki
Na przełamanie...

Wiosna co otumania
Po zimie cudem
Zmartwychwstania
Lato w kwiatach
W łanach zboża
I jesień w płomieniu
Lisci i pożegnań
Nawet kałuża ładna
I błoto, gołe konary
Chopina nokturny.

I jest kraj, gdzie
Jeden drugiemu
Skacze do oczu
Opłatkiem się łamie
Za chwilę kłamie
Obłudnie i pluje
Nikt nikogo
Już nie szanuje
Frazesy, pustosłowie
Pycha i buta
Po drugiej stronie
 Niepewność jutra
-No to na smutki
Napijmy się wódki!

Jadą Polacy
Za wielką wodę
W obce  strony...
Rozdarte sosny
Czarne wrony na śniegu
 E, tam... Dosyć bredni!

Ten sam kraj, dwa rożne kraje
Jacy my wciąż głupi i biedni.

2018, KW
zdjęcie - własne